He wash away our tears......
Click อ่านพระวาจาประจำ วันอังคารที่ 18 กันยายน ค.ศ.2007
พระวรสารในวันนี้ เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่เราได้เห็นถึงพระเมตตาของพระเยซูเจ้า ที่ทรงตอบสนองกับความต้องการของเพื่อนมนุษย์ พระวรสารวันนี้จึงเป็นภาพของความโศกเศร้าของหญิงหม้ายที่ต้องสูญเสียบุตรชาย (หม้าย = ไม่มีสามี แล้วยังมาเสียลูกชาย ถือเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสของผู้หญิงในสมัยพระเยซู) แม่ซึ่งร้องให้ไปตลอดทางที่จะส่งลูกไปฝัง พระเยซูเจ้าซึ่งทรงมองเห็นมาโดยตลอด พระองค์ทรง “หยุด” เพื่อมองดู และเรียกให้หนุ่มคนนั้นลุกขึ้น และมอบหนุ่มคนนั้นคืนให้กับแม่ของเขา
หลายครั้งที่ชีวิตของเรา เราแบกรับความทุกลำบากไว้ในหัวใจของเรา ซึ่งทำให้เรารู้สึกหนัก, หนัก, แล้วก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะไม่รู้ว่า เราจะทำอะไรกับมัน? หรือจะทำอย่างไรกับมัน
เหมือนอย่างทุกครั้งที่เราไปแก้บาป หลายครั้งเราก็รู้สึกได้ว่า เราไม่รู้จะทำอย่างไรกับบาปประการนั้น จะจัดการมันอย่างไร? บางครั้งก็อาจรู้สึกได้ว่า พระเจ้าจะทรงอภัยบาปให้กับเราไหม?
ขอให้เรานึกย้อนไปถึงพระวรสารเมื่อวานนี้ที่ทำให้เรารู้ว่า เป็นพระเยซูเองที่ทรง ยกเอาแอกแบกหนักของเราออกไป ถ้า เรายอมจำนนต่อพระองค์ และยอมให้พระองค์ทรงทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตของเรา
ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงยิ่งใหญ่
from : http://www.franciscanretreats.net/Howard/Howard.htm
1 ความคิดเห็น:
hehe hoho '
testing testing
แสดงความคิดเห็น