ส.14 เทศกาลธรรมดา ปี A
“ท่านทั้งหลายที่เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาพบเราเถิด เราจะให้ท่านได้พักผ่อน”
พี่น้องที่รักครับ ภาระหน้าที่ประจำวันของเราแต่ละคน เป็นเสมือน “แอก” ที่เราต้องแบกไว้ เป็นหน้าที่ที่เราต้องปฏิบัติอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเราคริสตชนก็ดูเหมือนว่า มีหน้าที่อีกประการหนึ่งก็คือ การรับใช้พระเจ้า ด้วยการปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์
พี่น้องครับ คำสัญญาที่พระเยซูบอกกับเราในวันนี้ ไม่ได้หมายความว่า เราจะเลิกแบกแอกของเรา เลิกปฏิบัติหน้าที่ของเราต่อพระเจ้า ต่อเพื่อนพี่น้อง วางลงแล้วไปอยู่กับพระเยซู แต่เป็นสิ่งที่พระเยซูสัญญากับเราว่า สิ่งต่างๆที่เป็นประสบการณ์แห่งความยากลำบากในวันนี้ พระองค์จะทำเปลี่ยนให้เป็นความหวานชื่นในการอยู่กับพระองค์
พี่น้องครับ พระเยซูบอกว่า “จงรับแอกของเราแบกไว้และมาเป็นศิษย์ของเรา เพราะเรามีใจสุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน” ดูเหมือนจะมีปัญหานิดหน่อยที่ว่า เราทุกคนเองมีแอกอยู่แล้วที่ต้องแบกอย่างสาหัส และต้องมารับแอกที่พระเยซูจะมอบให้อีกอันหนึ่งใช่หรือไม่? พระเยซูไม่ได้หมายความอย่างนั้น พระองค์ต้องการให้เราวางภาระหนักต่างๆเหล่านั้นไว้ต่างหาก และรับมาเอาแอกของพระองค์ไว้ เพราะแอกของพระองค์นั้น “อ่อนนุ่มและภาระที่เราให้ท่านแบกก็เบา”
แล้วแอกของพระองค์เป็นอย่างไร? แอกของพระเยซูเจ้า ก็คือ บทสรุปของการเป็นคริสตชนของเรา ความรับผิดชอบและหน้าที่ของเรานั่นเอง ดังนั้น การแบกแอกของพระเยซูเจ้า ก็คือ การที่ตัวของเรา มีความสัมพันธ์กับพระเจ้าในฐานะของผู้รับใช้และยอมให้พระองค์ควบคุมชีวิตของเรา
ในสมัยของพระเยซู เวลาที่เขาจะใช้แอก เขาจะเอามันใส่ไว้ที่คอของสัตว์สองตัว เพื่อให้ทั้งสองตัวช่วยกันลากไป ไถนาไปด้วยกัน ดังนั้นมันจึงต้องมีลักษณะเป็นคู่เสมอพี่น้องครับ เมื่อพระเยซูเชิญเราให้มาแบกแอกของพระองค์ และเราจะให้ใครมาแบกแอกกับเรา มาเป็นคู่แบกของเรา
พี่น้องครับ คู่ของเราไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพระเยซูเจ้าเอง และในความเป็นจริง แอกนั้นเป็นของพระองค์ ไม่ใช่แอกของเรา แต่เป็นพระองค์เอง ที่เชิญเรามาแบกพร้อมกับพระองค์ แอกจึงต้องแบกกับพระองค์ แบกไปทางเดียวกับพระองค์ ไปมุมมองเดียวกับพระองค์ ผูกติดกับภารกิจของพระองค์ และเพื่อเราจะได้รู้ว่า เราไม่ได้แบกแอกนี้ตามลำพังหรือแค่พละกำลังของเราเองเท่านั้น แต่เราแบกแอกพร้อมกับพระเยซูเจ้า ซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งพละกำลังของเรา เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่า พระองค์ไม่ได้เป็นแค่ครูที่ให้การบ้านเราทำ แต่พระองค์เป็นเพื่อนที่ช่วยเราทำการบ้านนั้นๆด้วย
พี่น้องครับ เราต้องไม่ลืมว่า เรากำลังแบกแอกนั้นกับพระเยซูเจ้า ให้เรามีบทภาวนาในแต่ละวันของเราว่า “พระเจ้าข้า โปรดช่วยให้ลูกระลึกได้เสมอว่า ไม่ว่าจะพบเจอปัญหาใดใดในวันนี้ ลูกก็มั่นใจได้เสมอว่า ลูกจะมีพระองค์อยู่กับลูกเสมอ” และเมื่อเราได้ภาวนาดังนี้แล้ว แอกของพระองค์ก็อ่อนนุ่มและภาระที่มีก็เบายิ่งนัก
ขอพระเจ้าอวยพรพี่น้องทุกท่าน
1 ความคิดเห็น:
ขอบคุณ คุณพ่อ ลูกรออ่านอยู่เสมอ
แสดงความคิดเห็น