ส.3 เทศกาลมหาพรต ปี A - ข้อคิดจากพระวาจา

วันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ.2008

ใน ส.1 เทศกาลมหาพรต เรื่องทะเลทราย ส. 2 เรื่องพระเยซูจำแลงพระกายบนภูเขา ส.3 เป็นเรื่องพระวิหาร ซึ่งเป็นสถานที่ที่ใว้สำหรับพบพระเจ้า

วันนี้เราไม่ได้มาดูหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของพระเยซูเจ้า แต่เรามาดูหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ พระเยซูเจ้าไม่มีความสุขที่พระองค์เห็นพระวิหารที่กลายเป็นตลาด พระองค์โกรธเพราะพระองค์เห็นว่า พระวิหารนั้นไม่ได้เป็นพระวิหารในแบบที่ควรจะเป็น

คนที่ดูแลพระวิหารพอใจที่จะเห็นการค้าขายสัตว์ , แกะ และนกพิราบ พอใจที่จะเห็นเงินที่ “สกปรก” ที่ผู้คนนำมา เปลี่ยนเป็นเงินที่ “ศักดิ์สิทธิ์” ของพระวิหาร พวกเขาไม่พอใจที่พระองค์ทรงทำเช่นนั้นและต่อต้านพระองค์ สำหรับพวกเขา การทำให้พระเจ้าพอพระทัยคือการทำบุญทำทานในพระวิหาร แต่สิ่งสำคัญภายนอกนั้น พวกเขาไม่สร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนพี่น้อง คือ เอาแต่นมัสการพระเจ้า แต่ไม่สนใจเพื่อนพี่น้อง การนับถือศาสนาแบบนี้แหละที่ทำให้พระเยซูเจ้ารับไม่ได้

มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่ง มีพระสงฆ์องค์หนึ่งก็กำลังกลับไปที่บ้านพักพระสงฆ์ในเย็นวันหนึ่ง คงจะมืดนิดหน่อย ก็มีชายคนหนึ่งเข้ามาทักพระสงฆ์องค์นั้น พร้อมกับชักปืนมาออกจี้ที่คุณพ่อ พร้อมกับตะโกนว่า “ส่งเงินมาหรือจะยอมตาย” คุณพ่อก็ค่อยเอื้อมมือไปล้วงเอากระเป๋าสตางค์ออกมา โจรคนนั้นก็เห็นเสื้อผ้าและการแต่งกายที่บ่งบอกว่า คนคนนี้เป็นพระสงฆ์ มันจึงบอกกับคุณพ่อว่า “เอ้า คุณเป็นพระสงฆ์หรือเนี่ย? งั้นไปเถอะ ไม่เอาแล้ว” พระสงฆ์ก็ประหลาดใจกับความเมตตาที่โจรกระจอกคนนี้ แต่พระสงฆ์ท่านนั้นก็พยายามหาอะไรยื่นให้โจรนั้นตนได้ ที่สุดพระสงฆ์ก็ส่งบุหรี่ 1 ซองให้กับโจรคนนั้น โจรตอบว่า “ไม่ละครับคุณพ่อ ผมไม่สูบบุหรี่ในเทศกาลมหาพรตครับ”

พี่น้องคงจะเห็นว่า โจรคนนี้ได้ตั้งใจที่จะงดสูบบุหรี่ในเทศกาลมหาพรตแต่ในขณะเดียวกันก็ลืมไปว่า มีสิ่งที่สำคัญต่อพระบัญญัติของพระเจ้าก็คือ “อย่าลักขโมย”

พี่น้องครับ ทำไมพระเยซูจึงได้ทำกับพวกผู้นำศาสนาในแบบนั้น ก็คือ เพื่อสอนให้เขารู้ว่า สิ่งสำคัญสำหรับการนมัสการพระเจ้าก็คือ สิ่งที่อยู่ภายใน มิใช่แค่สิ่งภายนอก พวกฟารีสีเน้นสิ่งภายนอกจนบางครั้งลืมเรื่องจิตใจ

พี่น้องครับ หลักในการสร้างพระวิหารนั้นอาจช่วยให้เราได้เข้าใจบางสิ่งบางอย่างในเรื่องนี้ ในการสร้างพระวิหารนั้นจะแบ่งส่วนในพระวิหารเป็น 5 ส่วนดังนี้ 1.เขตศักดิ์สิทธิ์ 2.เขตสำหรับพระสงฆ์ 3.เขตของชาวอิสราเอล 4.เขตของผู้หญิง 5.เขตของคนต่างชาติ เราจะเห็นเป็น 5 ส่วน การออกแบบนี้ทำให้เราเห็นภาพว่า ทุกคนมีที่อยู่ในบ้านของพระเจ้า เป็นบ้านสำหรับนานาชาติ “สำหรับทุกชนชาติ” ซึ่งทุกคนทั้งชายและหญิงบนแผ่นดินนี้จะได้รับที่ที่สำหรับการสวดภาวนาได้ แต่ผู้นำของชาวยิวลืมไปและคิดว่า พระวิหารนั้นเป็นของพวกเขาเท่านั้น พระเจ้าเป็นของพวกเขาเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงได้เปลี่ยนที่ที่เป็นของคนต่างชาตินั้นให้กลายเป็น ตลาด “ศักดิ์สิทธิ์” สำหรับค้าขายสัตว์ต่างๆสำหรับถวายบูชาและเพื่อแลกเปลี่ยนเงินตรา พื้นที่ของคนต่างชาติไม่ถูกนับรวมเข้าไปในส่วนพระวิหารของพระเจ้า เป็นแค่ตลาดธรรมดาๆ เท่านั้น

พี่น้องครับ เขตของคนต่างชาตินี่แหละที่พระเยซูเจ้าได้ทำการชำระล้าง พระเยซูเจ้าทำเช่นนี้เพื่อบอกว่า เขตของคนต่างชาติก็มีความศักดิ์สิทธิ์เฉกเช่นเดียวกับเขตของชาวยิวด้วย พระเจ้าเป็นพระเจ้าสำหรับทุกคน ไม่ได้เป็นพระเจ้าสำหรับกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เหมือนกับพวกยิวในสมัยของพระเยซู ในปัจจุบันคริสตชนบางคนอาจคิดว่า พระเจ้าเป็นของพวกเราเท่านั้น ไม่ได้เป็นพระเจ้าสำหรับคนอื่นๆ

ชายคนหนึ่งตายไปและเข้าไปสวรรค์ น.เปโตรก็พาเดินไปรอบๆ น.เปโตรก็ชี้ให้ดูแมนชั่น คอนโดที่แตกต่างกันไป แล้วบอกว่า “คอนโดนั้นเป็นของชาวยิว , อันโน้นก็เป็นของพี่น้องชาวพุทธ , อันนั้นก็ของพี่น้องมุสลิม” และแล้วพวกเขาก็มาถึงเขตที่ใหญ่โตที่ล้อมรอบด้วยกำแพงสูงและก็มีเสียงร้องเพลงและเสียงหัวเราะดังมาจากข้างใน ชายคนนั้นก็ถามว่า “คนข้างในนั้นเป็นใครครับท่าน” น.เปโตร รอบว่า “เงียบๆ หน่อย พวกเขาเป็นพวกคริสตตังค์ แต่พวกเขาคิดว่า พวกเขาเป็นพวกเดียวที่อยู่ที่นี่”

พี่น้องผู้มีความเชื่อทุกท่าน เราจำเป็นต้องมีประสบการณ์แห่งพระวิหารนี้เพื่อปลุกเราให้มีความรักกันและกันในแบบสากล เพื่อนำทุกคนให้กลับมานมัสการพระเจ้าอย่างแท้จริง และพร้อมที่จะมีประสบการณ์แห่งการแบ่งปันและการร่วมเป็นหนึ่งเดียวในพระทรมานของพระเยซูเจ้าในโอกาสเทศกาลมหาพรตนี้ด้วย

ขอพระเจ้าอวยพรพี่น้องทุกคน