พี่น้องครับ ทำไมเราจึงต้องมีการฉลองนักบุญทั้งหลาย เพราะตลอดทั้งปีที่ผ่านมา เราก็มีการฉลองท่านบรรดานักบุญต่างๆ มากมายแล้ว พ่อจึงขอแบ่งปันเหตุผล 2 ประการที่สำคัญในการฉลองนักบุญทั้งหลายคือ
1.ในการฉลองนักบุญทั้งหลายในตลอดทั้งปีนั้น เรายังมีนักบุญอีกหลายท่าน ยังมีมรณสักขีอีกหลายท่าน, ทั้งชาย-หญิง-เด็ก ที่อยู่ในสวรรค์ที่เราไม่ได้มีวันฉลองให้ท่านเหล่านั้น หลายๆท่านเป็นญาติพี่น้องของเรา ปู่ย่าตายายที่เป็นแบบอย่างทางความเชื่อของเรา วันนี้เราจึงระลึกถึงท่านเหล่านั้น ดังนั้นในวันนี้เราจึงอาจเรียกได้ว่า เราฉลองนักบุญที่ “เราไม่รู้จัก” เราฉลองสิ่งที่บทอ่านที่ 1 บอกว่า “หลังจากนั้น ข้าพเจ้าเห็นนิมิตประชาชนมากมายเหลือคณานับจากทุกชาติ ทุกภาษา ทุกเผ่า ทุกประเทศ กำลังยืนอยู่เฉพาะพระบัลลังก์และเฉพาะพระพักตร์ลูกแกะ ทุกคนสวมเสื้อขาวถือกิ่งปาล์ม”
2. การฉลองนี้ทำให้เรามองดูถึงชีวิตนิรันดร เป็นเป้าหมายของเรา นักบุญที่เราฉลองเป็นชายและหญิงเหมือนกับเรา ชีวิตของเราแต่ละคนเริ่มต้นตั้งแต่เรายังไม่เกิด และไม่ได้ถูกจำกัดแค่วันเกิดหรือวันตายของเราเท่านั้น แต่เริ่มต้นตั้งแต่ก่อนเรากำเนินจนถึงวันที่เราตายไป นั่นคือสิ่งที่เราไม่ลืมบรรดาผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว นักบุญเทเรซาแห่งลีซีเออร์ บอกว่า เธอต้องใช้ชีวิตด้วยการทำความดีในโลกนี้ เพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร? ในสายตาของเราทุกคน ท่านได้ตายและจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ด้วยสายตาแห่งความเชื่อ เรารู้ว่า ท่านยังมีชีวิต เพราะท่านมีชีวิตอยู่กับพระเจ้า ท่านมีชีวิตมากกว่าเพราะชีวิตของท่านร่าเริง ยินดีบนความทุกสาหัสของท่านเอง, ความเจ็บป่วย,บาปและความตายของตัวท่าน
พี่น้องครับ การที่เราจะมีชีวิตแบบท่านนักบุญนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นมาเอง “คนที่กล่าวแก่เราว่า พระเจ้าข้า พระเจ้าข้า นั้นมิใช่ทุกคนจะได้เข้าสู่พระอาณาจักรสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์นั่นแหละจะเข้าสู่สวรรค์ได้” แล้วเราจะดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระบิดาเจ้าอย่างไร? คำตอบอยู่ในพระวรสารในวันนี้แล้วครับ “ความสุขแท้จริง” พระเยซูได้มอบให้กับศิษย์เพื่อเป็นหนทางไปสู่ความสุขนิรันดร นักบุญทั้งหลายที่เราฉลอง ได้เดินทางด้วยความยากลำบากและไปทางแคบๆแห่ง “ความสุขแท้” เพื่อไปพบความสุขในสวรรค์ ในวันฉลองนี้ พระศาสนจักรเชิญชวนเราและท้าทายเราให้เดินอย่างดี, ไม่ใช่แค่พูดกับพูด แต่ต้องทำด้วย
ความสุขแท้จริงนี้ เป็นหนทางสำหรับชีวิตของเราคริสตชน เชิญชวนเราให้เป็นคนยากจน,เป็นผู้โศกเศร้า,ผู้ถ่อมตนและผู้หิวกระหายความยุติธรรม ทั้งหมดนี้เพื่อให้เรามีความเมตตาต่อผู้อื่น เป็นหญิง-ชายที่มีความบริสุทธิ์ในจิตใจ และเป็นผู้สร้างสันติกับผู้อื่น ในครอบครัวและในสังคมของเรา แม้ว่าจะได้รับการเบียดเบียนในเรื่องต่างๆก็ตาม ไม่มีนักบุญท่านใดที่ทำสิ่งเหล่านี้เพื่อความมั่งคั่งร่ำรวย หรืออำนาจหรืออยากได้รับความนิยมชมชอบ แต่ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ ท่านมองไปข้างหน้าถึงรางวัลแห่งชีวิตนิรันดรซึ่งพระเจ้าจะประทานให้สำหรับผู้ที่เชื่อในพระองค์หลังจากจบชีวิตบนโลกนี้
พี่น้องครับ วันนี้เราได้รับการเชิญให้เดินในหนทางของนักบุญ หนทางแห่งความสุขแท้ ทางที่เป็นทางแคบๆและยากลำบาก เราจำเป็นต้องมีความเชื่อและความกล้าหาญที่จะก้าวเดินไป ตัวอย่างของบรรดานักบุญทั้งหลายและคำภาวนาของท่าน ให้กำลังใจเราทุกคนและช่วยเหลือเรา น.เอากุสตินเองก็พบว่า การเจริญชีวิตด้วย “ความสุขแท้จริง” นี้ก็ยากยิ่งนัก แต่เมื่อท่านได้อ่านประวัติของนักบุญทั้งหลายแล้ว ท่านได้พูดว่า “ทำไมชาย-หญิงเหล่านี้ถึงทำสิ่งเหล่านี้ได้, ทำไมข้าพเจ้าจึงทำไม่ได้?” ทำไมจะทำไม่ได้ ความเชื่อนั่นเองที่รับประกันเราว่า ผู้ที่ได้รับเรียกจากพระเยซูเจ้าและได้พยายามเจริญชีวิตในหลัก “ความสุขแท้จริงนี้” ในวาระสุดท้ายของชีวิต เราจะได้ยินเสียงของพระบิดาเจ้าว่า “นายพูดว่า ดีมาก ผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ เจ้าซื่อสัตย์ในเรื่องเล็กน้อย เราจะให้เจ้าจัดการในเรื่องใหญ่ๆ จงมาร่วมยินดีกับนายของเจ้าเถิด”
ขอพระเจ้าอวยพรพี่น้องทุกคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น